در «سیر اعلام النبلاء» ج9، ص 387 -8 آمده: «کان رضا من اهل العلم و الدین و السودد کما کان کبیرالشان و اهل خلافت» یعنی امام رضا علاوه بر اینکه دارای علم و دینداری و سروری و مقام بزرگی بود، اهلیت و شایستگی خلافت را نیز داشت.
امیرالمؤمنین (ع) این انصاف خود را حتی به کسی که با او اختلاف نظر دارد و با ضربه ای کشنده قصد جانش را کرده ارزانی می دارد و فرزندانش را از زیاده روی در حق او نهی می کند. همه اینها برای این است که در زندگی و وفاتش نمونه ی کاملی از پایبندی به عقیده و انصاف با مخالفان را به ما ارائه دهد
دکتر قاسم جوادی به جایگاه اهل‌بیت(ع) نزد صوفیان در طول تاریخ اشاره کرد و گفت: شیعیان باید به این وجه از تصوف بیشتر توجه کنند و آن، جایگاه اهل‌بیت(ع) نزد صوفیان در طول تاریخ است. این صوفیان جریانی در تاریخ به وجود آوردند که استاد رسول جعفریان نام آن را سنیان دوازده امامی ...
این افتخار بزرگی برای علی بن ابی طالب(ع) به حساب می آید که اولین بنیان گذار پایه های تقریب بین مذاهب باشد. تا این اختلاف نظرها باعث از بین رفتن اتحاد و همبستگی امت اسلامی و ایجاد دشمنی بین طوائف متخلف آن نشود.
یکی از مباحث مهم در مورد نهضت حسینی، کرامات و مکاشفه هایی می باشد که در طول تاریخ از دیرباز تا کنون مورد توجه قرار گرفته... برخی گمان می کنند این کرامات فقط در کتب شیعه نقل شده است، در حالیکه در کتب اهل سنت و از طریق راویانی از اهل سنت نیز این کرامات نقل شده است
یکی از یزرگ ترین گرفتاری های شیعیان، انتساب غالیان به آنان است. حاکمان و کارگزاران شان از این گروه پشتیبانی و با سیاست های خود از آن ها حمایت می کردند تا به راحتی فعالیت کنند و حاکمان بتوانند از این راه به هدف خود یعنی ضربه زدن به شیعیان برسند و مقام اهل بیت را پایین بیاورند
عامه مردم از رهبران میانی الگو می گیرند. مثلا یک معلم بر ذهن دانش آموزان خود موثر است و یا روحانی محله بر ذهنیت افراد آن محل موثر است. مشکل ما این است که در سطح نخبگانی یا همان رهبران میانی همگرا عمل نکرده ایم. تا جایی که امروزه، موضوع همگرایی مذهبی به وضعیت نگران کننده ای رسیده ...
مسأله‌ی اهل‌بیت و نظیر آن را که مورد قبول همه‌ی مسلمین است و همه‌ی مسلمین به آنان ارادت دارند و آنان را دوست میدارند ...
70/7/1
برای بعضی از مردم سوالاتی مطرح است که دنبال جواب آن هستند؛ مثلا صحابه کاری میکند که لازم می آید از او اعلام برائت کنیم چطور پیروی کنیم از کسی که برائت از او واجب است؟
تلاش این بحث اینست که مرجعیت سیاسی اهل بیت را تاکید کنیم و اینکه بعد رسول اکرم اهل بیت از همه شایسته تر بودند برای اینکه این وظیفه را بر عهده بگیرند، هرچند گفتیم که این مرجعیت اساس امامت نیست و عقیده ای اعتقادی نیست که ایمان به آن بستگی داشته باشد.
علی رغم اشتباهاتی که خوارج انجام دادند و حتی حکم به تکفیر مولا امیرالمومنین کردند ولی حضرت حکم به تکفیر آنها نفرمودند. بلکه دیده میشد که حضرت حقوق آنها را می دادند و تاکید داشتند به اینکه با آنها مثل مسلمانان رفتار شود.
اینهایی که به امام حسین «گذشته» و به امام زمان «آینده» اعتقاد و وفاداری دارند، ولی در زمان حال به وظیفه شان در قبال ظالمیت و سرمایه داران دزد عمل نمی کنند، همان هایی هستند که در زمان اباعبدالله «ع» گفتند که ما وظیفه ای نداریم.